۱۳۰۰۹.عنه عليه السلام :الوُصلَةُ بِاللّه ِ في الانقِطاعِ عَنِ النّاسِ.^۱

۱۳۰۱۰.عنه عليه السلام :الانفِرادُ راحَةُ المُتَعَبِّدينَ.^۲

۱۳۰۱۱.عنه عليه السلام :مَنِ انفَرَدَ عَنِ النّاسِ أنِسَ بِاللّه ِ سُبحانَهُ.^۳

۲۶۷۰

العُزلَةُ وَ العَقلُ

۱۳۰۱۲.تنبيه الخواطر :كانَ لُقمانُ عليه السلام يُطيلُ الجُلوسَ وَحدَهُ. و كانَ يَمُرُّ بِهِ مَولاهُ فيَقولُ : يا لُقمانُ. إنَّكَ تُديمُ الجُلوسَ وَحدَكَ. فلَو جَلَستَ مَعَ النّاسِ كانَ آنَسَ لَكَ ! فيَقولُ لُقمانُ : إنَّ طولَ الوَحدَةِ أفهَمُ لِلفِكرَةِ. و طولُ الفِكرَةِ دَليلٌ عَلى طَريقِ الجَنَّةِ.^۴

۱۳۰۱۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :في الانفِراد لِعِبادَةِ اللّه ِ كُنوزُ الأرباحِ.^۵

۱۳۰۱۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ( ـ و قَد قيلَ لَهُ : خَلَوتَ بِالعَقيقِ، و تَعَجَّ ) : لَو ذُقتَ حَلاوَةَ الوَحدَةِ لاَستَوحَشتَ مِن نَفسِكَ.... أقَلُّ ما يَجِدُ العَبدُ في الوَحدَةِ [ الرَّاحَةُ] مِن مُداراةِ النّاسِ.^۶

۱۳۰۰۹.امام على عليه السلام :پيوستن به خدا، در گسستن از مردم است.

۱۳۰۱۰.امام على عليه السلام :تنهايى، آسايشِ عبادت پيشگان است.

۱۳۰۱۱.امام على عليه السلام :پيوستن به خدا، در بريدن از مردم است.

۲۶۷۰

گوشه گيرى و خِرد

۱۳۰۱۲.تنبيه الخواطر:لقمان عليه السلام زياد با خودش تنها مى نشست و خواجه اش بر او مى گذشت و مى گفت: اى لقمان! تو زياد تنها مى نشينى، ميان مردم برو و با آنها دمخور باش. لقمان مى گفت: تنهايىِ زياد، ذهن را فهيم تر مى كند و انديشه طولانى، راهنماى به سوى بهشت است.

۱۳۰۱۳.امام على عليه السلام :در خلوت كردن براى عبادت خدا، گنجينه هاى پر سودى است.

۱۳۰۱۴.امام صادق عليه السلام ( ـ وقتى به ايشان عرض شد: در عقيق {-۱-} خلوت گزيده ) فرمود : اگر حلاوت تنهايى را مى چشيدى از خودت هم مى گريختى....كمترين فايده اى كه بنده از تنهايى مى يابد، آسوده شدن از مدارا با مردم است.

1.غرر الحكم : ۱۷۵۰.

2.غرر الحكم : ۶۶۱.

3.غرر الحكم : ۸۶۴۴.

4.تنبيه الخواطر : ۱/۲۵۰.

5.غرر الحكم : ۶۵۰۴.

6.بحار الأنوار : ۷۸/۲۵۴/۱۱۹.